 Eyüp, bölüm 10
- «Yaşamımdan usandım,Özgürce yakınacak,İçimdeki acıyla konuşacağım.
- Tanrıya: Beni suçlama diyeceğim,Ama söyle, niçin benimle çekişiyorsun.
- Hoşuna mı gidiyor gaddarlık etmek,Kendi ellerinin emeğini reddedipKötülerin tasarılarını onaylamak?
- Sende insan gözü mü var?İnsanın gördüğü gibi mi görüyorsun?
- Günlerin ölümlü birinin günleri gibi,Yılların insanın yılları gibi mi ki,
- Suçumu arıyor,Günahımı araştırıyorsun?
- Kötü olmadığımı,Senin elinden beni kimsenin kurtaramayacağını biliyorsun.
- «Senin ellerin bana biçim verdi, beni yarattı,Şimdi dönüp beni yok mu edeceksin?
- Lütfen anımsa, balçık gibi bana sen biçim verdin,Beni yine toprağa mı döndüreceksin?
- Beni süt gibi dökmedin mi,Peynir gibi katılaştırmadın mı?
- Bana et ve deri giydirdin,Beni kemiklerle, sinirlerle ördün.
- Bana yaşam verdin, sevgi gösterdin,İlgin ruhumu korudu.
- «Ama bunları yüreğinde gizledin,Biliyorum aklındakini:
- Günah işleseydim, beni gözlerdin,Suçumu cezasız bırakmazdın.
- Suçluysam, vay başıma!Suçsuzken bile başımı kaldıramıyorum,Çünkü utanç doluyum, çaresizim.
- Başımı kaldırsam, aslan gibi beni avlar,Şaşılası gücünü yine gösterirsin üstümde.
- Bana karşı yeni tanıklar çıkarır,Öfkeni artırırsın.Orduların dalga dalga üzerime geliyor.
- «Niçin doğmama izin verdin?Keşke ölseydim, hiçbir göz beni görmeden!
- Hiç var olmamış olurdum,Rahimden mezara taşınırdım.
- Birkaç günlük ömrüm kalmadı mı?Beni rahat bırak da biraz yüzüm gülsün;
- Dönüşü olmayan yere gitmeden önce,Karanlık ve ölüm gölgesi diyarına,
- Zifiri karanlık diyarına,Ölüm gölgesi, kargaşa diyarına,Aydınlığın karanlığı andırdığı yere.»
|
Выбор перевода и языка
|
İncil